Ο Αλέκος Νταγιαντάς, προερχόμενος από την πρώτη μεταπολεμική γενιάς των Ανωγείων, γεννήθηκε και μεγάλωσε στον τόπο του, σε μια εποχή δύσκολη: την εποχή της επανεκκίνησης και της ανοικοδόμησης του χωριού μετά την καταστροφή. Ήταν μια περίοδος σκληρής επιβίωσης, εμπνευσμένη όμως από το πνεύμα της αλληλεγγύης και της συλλογικής προσφοράς για το κοινό καλό όπως θα μας αφηγηθεί.
Ξεκίνησε από μικρό παιδί ως μαντρατζής στα πρόβατα, για να εξελιχθεί σε ηλεκτρολόγο και αργότερα επιχειρηματία στον τομέα της εστίασης. Ανήκει σε εκείνη τη γενιά που συνέδεσε τη ζωή της με την αναγέννηση του χωριού – με την προσπάθεια, το πείσμα και τη δημιουργία.
Η ποίηση και ο στίχος αποτελούν για τον Αλέκο Νταγιαντά μέχρι σήμερα έναν τρόπο έκφρασης και στοχασμού, έναν διακριτικό τόπο προσωπικής αναφοράς.
Μέσα από τη διαδρομή του αναδεικνύεται αυτό που θα μπορούσε να ονομαστεί πολιτισμός του καθημερινού∙ ένας πολιτισμός που δεν προβάλλεται, αλλά διαμορφώνεται αθόρυβα, μέσα από την πράξη, την απλότητα, τη μνήμη και τη σταθερή σχέση με τον τόπο και τους ανθρώπους του.
